mijn allerlaatste gedicht

 dichters zijn loslopende dieren in de zooamuseren bezoekers met de gekende kunstjes
in ruil voor wat broodkruimels en chocolade
dichters horen bij de braafste dierensoorten:
tevreden met ‘t minste, een spiegel bijvoorbeeld
ze tonen graag met vooraf ingeschatte lust
de rood gezwollen billen van hun bavianenkont
en laten zich zonder gids in kratten verschepen
van daar in singapore naar hier in zaventem

dwaze moeders doen hun zonen een dichter cadeau
voor hun zestiende verjaardag, en voor de gezinsfoto
dat broedsel brengen ze een jaar later naar het asiel
krijgen snoep bij de eerste vleet en bij valavond een spuitje
terwijl een zuivere opzichter en ceremoniemeester
op de lier gedichten van herman de coninck voorleest
want daarvoor zijn die gedichtjes tenslotte geschreven
(nietwaar kristien?)

allemaal heerlijke grafschriften voor “deed ik het goed?”

[versie 8 nov. 2012]

Eric Rosseel