feestdis
een avond om traag te
savoureren
serveuses kwamen langs
als feeën en wij genoten
al zijn we tweederangs
zal ik de wijnen roemen
in onze roemer of de woorden
die werden opgeblonken
als een bestek om de stilte
aan te snijden: smeuïg,
smijdig als een gebraad
verhalen werden aangebroken
als beboterde broodjes
want oude dichters leven
ondergedoken in de jaren
van hun jeugd en zij sterven
kleine doodjes eer een versje deugt
dit zal ik bewaren en nooit
zal het bederven: de weelde
van een tafel, ogen waarin
kaarslicht speelde want feeën
kwamen langs en dat nog eens
beleven mogen al zijn we
tweederangs
Staf De Wilde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten