DECEMBER


In het gras
trekt een merel
een pier uit december

terwijl de wereld
doorgaat
met leven en sterven.


KWAADSPREKERIJ

Nijd
spint een kwade draad
in het kleed van de bruid

wrok jaloerst,
zaait netels
tussen de rozen van de dauw

de bodemloze mond
besmeurt het brood
dat onder zusters en broeders wordt gebroken.


MENSEN

Als raadsels
zijn zij de wervels van de tijd
mensen
van voorlopigheid

schakel aan schakel
beklimmen zij
de eindtijd aarde
op weg naar de morgensterren.


VOGELS

Ganzen
schrijven een V
in het morgenrood

met windgespreide vleugels
laat de aalscholver letters lezen
die leken van 't Langelis en licht.

Ondertussen
op een draad van mijn gedicht
twaalf mussen
zomaar gezellen van geluk.

Op een draad van langgeleden
een geelgors
bootst mijn heimwee na.

Vogels nodigen me uit
tot medevleugels
om me te verliezen
in het heelal van mijn geboorte.


ONTMOETING
Bij een schilderij van Bert Verstraete (Hoge Blekker)

In een land van waas
kan men hem ontmoeten
met de grisailles van zijn baard

maanweiden en mistmelk
hebben zijn stap gedreven
naar bewoonbaarheid van gedachten

in nevels heeft hij
stenen eenzaamheid gemetseld
tot een stad van waas

een dakpan rood
een voetstap wit
zijn hem onderweg ontvallen

eenheid zoekend met aarde en leven
ontmoet hij zichzelf
zijn eenzaam adagio.


WIELRENNERS

Een regenboog ruggen
een karavaan haast
af en toe een drinkbus
en een elleboog
omhoog

baan en banden
sissen en snelverhaal
een locomotief op benen.
Paard en koeien grazen voort.

Op het caféterras
bierstemmen wegen de meet,
ook de burgtemeester drinkt een pint mee.

Op de trappers van de tijd
de renners razen voort.


HAAR STEM
Voor Julie van de maancirkel (Julie Goderis)

Haar stem
een klank van weiden
en van blauw water de viool

zij waadt
door rietvelden van gedichten.

Eens stokte haar stap
op een stilte van ademloos
bij het dageraadsel
van de omgekomen dichter

sindsdien danst zij vaak
op maancirkels
om de weemoed vande aarde.



HAAR TIJD
voor Maria de Santa Christina de Aro

Haar tijd en dansstappen
ingebed
in kleuren van de corrida

over cijfers en vraagstukken
strooit zij vlinderpoeder,
danst de flamenco
zeven copla's rode bloemen
een overvloed aan zomer
en duende

zij schrijft
naar de vallei
brieven bergbeekwater

en laaft de schaduwen
met haar kleuren;


TERUGKEER

Terug naar huis
waar winter
moeder is,
de nacht toegedekt
de morgen
opgewekt

huis
met kamers hebbedingen

terugkeer
voelt de zoom
van wonen aan.


KIND

Het speelt de dromen van winterkoninkjes,
raapt manna in de tuin,
het loopt zijn nieuwsgierigheid achterna
om de voeten van de zon te zien
en de slaapmuts van de maan,

dit kind van tasten
onaangetast
als een antenne
boven de crisis der volwassenen.


DE MULETA VAN PICASSO

De donkere kracht van de stier
stort zich op de gloed van de muleta,
het gedicht zwaait met de zon,
lenigheid bloedt in de verzen.


GELUK UIT WIND

De knaap met een vlindernet
slaat geluk uit wind,

een wouwaapje vlecht zijn raadsel
in het riet,

de grote vacantie
zomert in libellen en barbecue,

vanwaar haalt sneeuw haar wit
en liefdesnacht haar hemelbed?

Waarom kan tijd
soms tijdloos lopen?


Fernand Florizoone (uit Verwaarloosde kinderen)