PINGUINS

Dicht bijeen
op het ijs van Antartica
raken zij elkaars warmte
in adem verzameld
op het einde van de wereld.


AAN DE GRENS VAN DE STILTE

Aan de grens van de stilte
groeit een gedicht
in het gras
in het oog van de dauw
in de vleugels van een vlieg

eens verroert de stilte niet meer
en maakt de dood
de stilte nog stiller.


DE MEISJES VAN PROVENCE

De donkere meisjes uit licht gesneden
beklimmen lenig de jonge tijd,
zij dansen op de heuvels van rozemarijn
als licht van lavendelvelden
de porceleinen meisjes van Provence.


Fernand Florizoone