Dragend nabij
ik telde de dagen
zwanger van geluk om jou
en blijf je verder dragen
ook de momenten
dat je rilt van de kou
als het ragfijne web
jouw kwetsbaarheid
gevangen neemt
in gespleten draden
van oude pijn
en je ogen nevelig
de tranen weerhouden
omdat je steeds opnieuw
sterk wil zijn
weet dan
dat ik nog steeds
de sporen van je draag
diep in mijn hart
niet verzand
uitnodigend
om even samen
te vertoeven
© 2010 Monique Verplancke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten