de nieuwe gemeenschap, het driemaandelijks ledenblad van het August Vermeylenfonds blijft ondermaats. Ook het juninummer, waarvan de kaft beterschap liet verwachten, is mak, saai, mager gedocumenteerd, inhoudelijk weinig vernieuwend en de kwaliteit is laag. Het blad bevat te weinig relevante berichten en bijdragen. (Waar heb ik dit ook gelezen?)
Enkel het “Achterwoord” heeft potentieel om de lezer te boeien. Indien de dichters worden uitgenodigd om een gedicht op te sturen, zou er enige spanning en “klantenbinding” kunnen worden gecreëerd.
Het blad heeft een serieusheid die het niet kan waarmaken. Daar wringt het schoentje.
Om bij het recente nummer te blijven. Je zou het met enige clementie als een na-verkiezingen-nummer kunnen duiden.
Ik betwist niet eens de competentie van Anne Van Lancker die beweert dat “crisissen ook kansen zijn” of van Saïd El Khadraoui die een Europa met invloed wil. Waar zit echter de relevantie? Primo: is deze informatie/duiding een meerwaarde, een toegevoegde waarde, anders dan wat wij al weken lezen en te horen krijgen (kregen) in pers en tijdschrift, op radio en tv? Secundo: zijn dergelijke artikels trekpleisters, aandachttrekkers, aanklampertjes waardoor de leden van het VF zich op de lectuur van hun ledenblad gooien? Neen dus.
Dat er gebruik wordt gemaakt van pagina’s foto’s om het blad te vullen en op te luchten, is op zichzelf geen minpunt, bovendien is de prijsuitreiking van “Het Vreemde Gedicht” (29 mei 2009) de apotheose van een lovenswaardig initiatief. Alleen: wie was op de hoogte van het initiatief? De inner crew? De dichters? De leden? De mensen? Iedereen? Het VF maakt weinig publiciteit voor zijn producten, er mankeert iets aan de marketing van de redactie. Of hebben het bestuur en de redactie enkel oog voor overheidssteun?
Voorstellen (op voorwaarde dat er nog voldoende actieve afdelingen zijn).
1° Stel je blad open voor de jeugd: kindertekeningen, foto’s en gedichten die beloond worden met een boekenbon, een specifieke rubriek voor en door de tieners (over school, sport, ontspanning, vriendjes, liefjes). Deze rubriek kan ook per nummer “geredigeerd” worden door een klas, een school.
2° Belicht de politiek als een maatschappelijk fenomeen (beleid, democratie, pijnpunten, politieke correctheid, engagement). Laat jonge politici aan het woord van alle partijen.
3° Heb aandacht voor kunst & cultuur vanuit kritisch oogpunt (belicht en duidt een nieuw overheidsbeleid voor schrijvers en beeldende kunstenaars (subsidiëring), biedt kansen aan jonge en/of debuterende kunstenaars (creatief werk, recensies), zoek artiesten met een maatschappelijk/sociale meerwaarde (engagement).
4° Stel per nummer een tweetal afdelingen voor, met tekst en foto’s. (Redigeer zelf, indien zij hierin niet slagen.)
5° De hoofdmoot blijft het reilen en zeilen van de afdelingen, maar veel attractiever in beeld gebracht Stuur een fotograaf, een redacteur naar in het oog springende activiteiten. Probeer jonge mensen in beeld te brengen (nu wordt de vergrijzing van het VF te veel “benadrukt”.
6° De summiere opsomming van activiteiten hebben weinig nut, dus plaats ze in een vaste kalender.
Het VF mag niet verwateren en ten slotte helemaal verdampen. De (interessante) leden moeten een stem krijgen in het blad; de anderen moeten zich herkennen in woord en beeld.
Thierry Deleu
Enkel het “Achterwoord” heeft potentieel om de lezer te boeien. Indien de dichters worden uitgenodigd om een gedicht op te sturen, zou er enige spanning en “klantenbinding” kunnen worden gecreëerd.
Het blad heeft een serieusheid die het niet kan waarmaken. Daar wringt het schoentje.
Om bij het recente nummer te blijven. Je zou het met enige clementie als een na-verkiezingen-nummer kunnen duiden.
Ik betwist niet eens de competentie van Anne Van Lancker die beweert dat “crisissen ook kansen zijn” of van Saïd El Khadraoui die een Europa met invloed wil. Waar zit echter de relevantie? Primo: is deze informatie/duiding een meerwaarde, een toegevoegde waarde, anders dan wat wij al weken lezen en te horen krijgen (kregen) in pers en tijdschrift, op radio en tv? Secundo: zijn dergelijke artikels trekpleisters, aandachttrekkers, aanklampertjes waardoor de leden van het VF zich op de lectuur van hun ledenblad gooien? Neen dus.
Dat er gebruik wordt gemaakt van pagina’s foto’s om het blad te vullen en op te luchten, is op zichzelf geen minpunt, bovendien is de prijsuitreiking van “Het Vreemde Gedicht” (29 mei 2009) de apotheose van een lovenswaardig initiatief. Alleen: wie was op de hoogte van het initiatief? De inner crew? De dichters? De leden? De mensen? Iedereen? Het VF maakt weinig publiciteit voor zijn producten, er mankeert iets aan de marketing van de redactie. Of hebben het bestuur en de redactie enkel oog voor overheidssteun?
Voorstellen (op voorwaarde dat er nog voldoende actieve afdelingen zijn).
1° Stel je blad open voor de jeugd: kindertekeningen, foto’s en gedichten die beloond worden met een boekenbon, een specifieke rubriek voor en door de tieners (over school, sport, ontspanning, vriendjes, liefjes). Deze rubriek kan ook per nummer “geredigeerd” worden door een klas, een school.
2° Belicht de politiek als een maatschappelijk fenomeen (beleid, democratie, pijnpunten, politieke correctheid, engagement). Laat jonge politici aan het woord van alle partijen.
3° Heb aandacht voor kunst & cultuur vanuit kritisch oogpunt (belicht en duidt een nieuw overheidsbeleid voor schrijvers en beeldende kunstenaars (subsidiëring), biedt kansen aan jonge en/of debuterende kunstenaars (creatief werk, recensies), zoek artiesten met een maatschappelijk/sociale meerwaarde (engagement).
4° Stel per nummer een tweetal afdelingen voor, met tekst en foto’s. (Redigeer zelf, indien zij hierin niet slagen.)
5° De hoofdmoot blijft het reilen en zeilen van de afdelingen, maar veel attractiever in beeld gebracht Stuur een fotograaf, een redacteur naar in het oog springende activiteiten. Probeer jonge mensen in beeld te brengen (nu wordt de vergrijzing van het VF te veel “benadrukt”.
6° De summiere opsomming van activiteiten hebben weinig nut, dus plaats ze in een vaste kalender.
Het VF mag niet verwateren en ten slotte helemaal verdampen. De (interessante) leden moeten een stem krijgen in het blad; de anderen moeten zich herkennen in woord en beeld.
Thierry Deleu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten