Eerste prijs: Erik Wauters uit Mechelen:
De schoot van mijn taal
Dat het vers gans mijn akker,
mijn woord een ploegmes dat zich
erin vastrijdt, mijn hand mondjesmaat
de voren verwijdend zo het licht
brengt aan het licht -
Dat mijn akker een moeder
het gedicht me de tijd leert,
het seizoen van mijn huid
en de botten die blijven
en de uittocht die duurt
het de grens van mijn reis toont
als de sloot om het bouwland
en het huis van de blinden
het water voorbij.
Dat de stilte nadien -
Tweede prijs: Karel Wasch uit Amsterdam:
Ontvoerd
Het zwijgzaam licht heeft moeder toch ontvoerd, ze lacht
in mijn gedachten verder door onherbergzaam landschap
van herinnering. Een ding is zij geworden - klank zonder
klepel - gezekerd in een onderaards bestaan. Het zal
mij slecht vergaan als ik de wisser door de tijd, het mes
door perkament laat glijden, want echt vermijden kan
ik haar nog niet. Wat moet ze nog van mij?
Grafiet blies ik van bladen, uit een oud cahier,
we baadden in een zee van tijd, zorgeloos,
maar nu getekend door een heimelijk tekort,
een afscheidshand. Ik spoel de banden
terug in ochtenden vol nieuwe levens
maar het verstand belet mijn gaan,
verlamd en kreupel baan ik mij een uitweg.
Ik weet, mijn koningin is nu niet meer, het ijl
paleis ligt er verlaten bij, haar hand in rood fluweel reikt
- volgens beproefd recept - naar niets minder dan
de hemel, de klare wijn is weggevloeid aldaar, ik weet
niet goed als ik ooit aankom of ze mij nog groet
of wegwuift met vermoeid misbaar.
Derde prijs: Anne Van Meerbeeck uit Herent
Vandaan
mijn voet paste, toen nog
in een tegel op de stoep
een hinkelspel, een pad naar onontgonnen
dagen met sprongen binnen kaders van krijt
na tien tellen, toen nog
adem over, op één been
't was kinderspel, de mensen waren groter
en hun schaduw liep simpelweg met de zon
op een keerpunt, voortaan
't houten blokje in een hoek
beland in het vreemde land van haast en spoed
de uren vullen zich met kleine dingen
het heet heimwee, voort-aan
deomen tellen, op zoek naar
wat je voortschopt, hoe je 't evenwicht bewaart
en telkens terugkeert, geen ontkomen aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten