Transcendentie
Ogen dicht ingekeerd,
het water opent zich
tussen muren staande zee,
ik waad in buil fel licht
uitgestrekte ruimte,
geen einder in zicht,
achter mij bekende vorm
voor mij oplichtend licht
dat zijn kleur verliest
in accaparerend wit,
het einde verderaf,
ik dring door tot ziel
van waargenomene,
verstand op nul emoties
uitgevlakt, bereik ik
ooit de overkant?
Thierry Deleu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten