Sportpaleis



vader zong vol overgave
in het volle Sportpaleis:
‘zeg, Annemarieke,
waar gaat gij naartoe?
Ik ga naar de buiten
bij de soldaatjes…’

wat Annemarieke
daar ging doen, begreep ik niet
maar vaders gezicht stond guitig
hij had iets van een schelm

en vijftig jaren later
zie je op het scherm:
jongens en meisjes
in uniform met trom en vaandel

nu zie je verder
en met een droevere blik:
je ziet ze staan zingen
met opgeheven arm
in bruine uniformen
met een armband om

waar is nu vaders stem
welke zal je kiezen
uit wat voor tijd?
hij zong vol overgave
als een man die
zijn hoofd wou verliezen
en niet wou weten van de spijt

Staf De Wilde