pijn


zeker ben je zelden
wat des mensen is
zal je meten aan de pijn
die is de maat der dingen

het goede, het schone zal
troostend zijn, ze verzachten
scherpe randen, en de lieve
is tot de tanden toe ontwapend

voel mijn woorden: ze zijn
van fluweel en zijde
al snijden zij de schillen
van je ogen, al schilferen zij
de eelt van je ziel

en toch moet je soms
harder spreken, er zijn
nu eenmaal soorten pijn:
de wurging van de leugen
het ware dat je mee zal dragen
in de diepste laag van je geheugen

zelfs hiervan ben ik niet zeker
misschien moet je wel
je ogen sluiten om te overleven
en is het ware veel te wreed

laten we de dingen meten
aan het al te zware leed
er is een pijn om te verbijten
en soms is je spreken een kreet

maar laten we nooit aanvaarden
wat tot in de zielen sneed:
het kwaad dat de bozen beraamden
de daden van schande en schaamte
de gruwel die ons huiveren deed

Staf De Wilde