Nieuwsbrief Luc C. Martens - zomer 2012

1

Beste allemaal,

De voorbije lente werd gekenmerkt door oa. het voorlezen van 4 gedichten op de 10de Pocoloëzie in de Kopergieterij (Gent) en door het voorlezen van 4 gedichten samen met de poëziegroep van Roel Richelieu van Londersele op de Whisperdag eveneens te Gent. Er waren ook 5 gedichten te lezen op de kunstbiënnale te Deinze. Tussendoor werd door François Vermeulen ook De Vallei VII (zie www.de vallei) gerealiseerd waarvoor ik een gedicht mocht aanleveren bij fotografisch werk van Ben Goossens.

De zomer kondigde zich aan met:
- POEMTATA op 24 juni waarbij een gedicht in de gelegenheidsbundel werd opgenomen.
- DE KLEINE NOTELAER (Vlassenbroek) waar op 30 juni het kunst-poëzieproject van start ging Met vlerkdunne armen beroer ik de taal van het landschap waarvoor een fragment uit het gedicht stroomtrein (zie nieuwsbrief winter 2011) werd gebruikt. Een bijhorend brons werd gemaakt door Hilde Martens. De Kunst-poëzie tentoonstelling is te zien tot 30 september…

En verder…… ben ik in de ban van de publicatie van mijn eerste dichtbundel
hoop op stille muren bij uitgeverij Berghmans! Hij zal in de maand oktober worden voorgesteld te Deinze. Je hoort er binnenkort meer van! In deze brief een voorproefje…

Met een hartelijke groet

Luc C. Martens
Ten Bosse 127, B-9800 Deinze
Tel 09/380 11 77 GSM 0476/26 79 53
luc.c.martens@telenet.be
http://www.luccmartens.be

2

Bij het werk SEA-GULLS 1 van Ben GOOSSENS

golven zwijgen, grijze mascara
overschaduwt de skyline.
een nacht van alleen storm.
ons zomerpaleis ontwaakt,
scheefgezakt, een witgekalkt graf,
lakens ongekreukt.
van mijn huid drinken meeuwen
het zout van jouw gevluchte wangen.
ze halen de slaap van mijn gelaat,
vliegen mijn verloren droom, landinwaarts

zie ook: (www.de Vallei)

3

POEMTATA en de ZOMERSNOEPERS in de gelegenheidsbundel
Koken met woorden
Mont Ventoux (11- 05 - 2011)
(variante op het gedicht in nieuwsbrief zomer 2011)

tussen brem en papavers, de pedalen.
in zijn kale kop, fris het blauw
van de lucht en duizend irissen.
de startlijn lacht grauw de ochtend
hij trapt de berg, beklimt het bos.
boven het groen een grijze toekomst.
de laatste bocht bedwongen, de
hoogste papaver geplukt, knikte hij,
de eindstreep niet gezien.

KUNST en POEZIE In de Kleine Notelaer (Vlassenbroek, Dendermonde)

Fragment uit ‘stroomtrein’
(zie nieuwsbrief winter 2012)

een kudde meeuwen houdt
geen vijver verborgen
van dit landschap
dat in mij geschreven staat
hoog, de armen vlerkdun
stroom ik de tijd voorbij

4

Publicatie eerste gedichtenbundel
Na 8 jaar schrijven bij Whisper met mijn leermeester Roel Richelieu van Londersele en de gewaardeerde inbreng van tal van talentrijke mede-cursisten ben ik bijzonder verheugd de publicatie van mijn eerste dichtbundel te kunnen aankondigen.
hoop op stille muren zal verschijnen bij Berghmans uitgevers en voorgesteld worden op zaterdag 13 of 27 oktober te Deinze om 20 uur (info volgt).
In deze bundel blikt een jonge vijftiger terug op wat voorbij is en kijkt hij vooruit op wat nog kan komen verlangend naar rust en stilte.
De bundel is opgebouwd uit verschillende cycli voorafgegaan door een prolooggedicht. De bundel heeft ook een afsluitend gedicht. Iedere cyclus wordt tevens voorafgegaan door een citaat.
De volgende thema’s komen aan bod: ontmoeting - het eerste kind – een kind (de zus) met beperkingen - de kinderen die opgroeien en het huis verlaten - ontgoocheling – scheiding – perversiteit - ode aan zijn vader die onderwijzer-dichter was - het levenseinde en afscheid nemen. De laatste cyclus ‘Hoop op stille muren’ getuigt van: burnout - kinderen die het huis uit zijn - kleinkinderen die komen - het verlangen naar rust - de herfst van het leven…

5

Een voorproefje….

04.44 uur


ik schreef op dode uren, op zondagochtend
de vogels floten mijn alfabet of pikten kruimels
van het ontbijt, gedroomd op bed
ik schreef op dode uren, op muren zonder slaap
tot mijn hand de eerste letters legde
op het lege scherm van de maan
ik schreef op dode uren, op het laken
van de nacht, in de ban van seconden
die mij hebben opgewacht zonder einde
of begin. ik schreef op dode uren
tot, bij flarden ochtendlicht, ik rusten ging
op kruimels van een nieuw gedicht

hoop


de herfst voorspelt sneeuw
in mijn gezicht. getaand van vele zomers
bekent mijn appelhuid het winterlicht
mijn bladeren voor altijd verloren
maakt mij verschillend van de bomen
de verroeste hark achter in de tuin
geen blad zal nog mijn huid bewonen
in mijn hoofd de lange nachten
die ik allemaal nog moet verduren
ik tel de dagen tot mijn winterslaap
en hoop op stille muren