in de schemering
luisteren naar de avond
langzaam
wandelend
van het bos naar het hotel
zegt één enkel woord
genoeg
zwijgend stappen ze
langs de geploegde velden
opa en
kleinzoon
in de ochtendzon verdwijnt
stil de kilte van de nacht
aan
de horizon
daalt de zon zienderogen —
het dal verdonkert
een enkel
woord wordt gezegd
een enkel gebaar volstaat
samen wandelen
door de
dorre bladeren
klinkt wat geritsel —
luisteren naar de woorden
op het
ritme van het hart
van op een bolder
volgen mijn dromen langzaam
het afgaande tij
iedere keer weer opnieuw
lokken de verre
einders
de gitaarklanken
vullen langzaam de ruimte
zacht maar
doordringend
luisterend onderga ik
het ritme van zijn dromen
het ouderlijk huis
vol jeugd herinneringen
wordt eerstdaags
gesloopt
tijdens een laatste rondgang
opnieuw de dromen van toen
Ferre Denis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten