Respect
Respect voor jezelf wensen betekent dat je ook de ander respecteert!
Dit is pure logica en toch zijn er zoveel mensen die dit niet (willen)
begrijpen. Cultuur is dynamisch en wie met zijn tijd mee wil, moet zich
voortdurend heroriënteren en heraanpassen. Wat wil ik hiermee zeggen? Simpel:
wie niet bereid is om te evolueren, stelt zich nooit vragen en blijft op zijn
standpunt. Stilstand is achteruitgang!
Het scheppingsverhaal vormt de basis van de Bijbel. Het
(natuur)wetenschappelijke denken vormt de basis voor de rest van de wetenschap.
Het idee van hoe de wereld tot stand kwam en in elkaar zit, is bepalend voor de
culturele bovenbouw. Aan het scheppingsverhaal heb ik - als intellectueel van
vandaag - geen boodschap.
Velen hebben schrik voor verandering of zijn “gehecht” aan de
vertrouwde verklaringen. Deze twee categorieën zijn niet zo interessant, soms
wel gevaarlijk wanneer zij fundamentalistische trekjes vertonen. Zonder
opwaarderen, zonder aanpassing aan plaats, cultuur, persoon en tijd geraakt men
de weg kwijt of verbijsterd in gehechtheid. Het resultaat is voorspelbaar: geen
tolerantie, theologische verdeeldheid over een levende persoonlijke God, geen
eenheid in verscheidenheid, wel fundamentalisme, heerszucht, minachting voor de
ander.
Boeiend zijn alle groepen van mensen die er tussenin liggen.
Opvallend is dat deze boeiende categorieën van mensen minder (of geen)
vriendjespolitiek kennen (nepotisme), niet (of bijna) nooit vervallen in een
foute combinatie van verbondenheid, rijkdom en democratie (oligarchie).
Ik hoor bij een tussencategorie van mensen die geen behoefte heeft aan
een kapitalistische dictatuur. Ik hou niet van een foute samengaan van
kapitalisme en filosofie enerzijds en van een fout idee van politieke macht
anderzijds.
Zij die dit aankleven zijn niet alleen zelfgenoegzaam en daardoor ook
geneigd om minderheden te verdrukken en geweld aan te doen, maar de rest van de
wereld ook onrechtvaardig te behandelen op basis van hun foute denken.
Ik pleit voor een nieuwe wetenschap van de politiek. Op deze wijze
kunnen wij een nieuwe wereld creëren. Mensen moeten worden heropgevoed. Door
filosofen, door leerkrachten die filosofisch zijn ingesteld en geschoold, door
geestelijke leraars. Dit zijn heel andere typen leraars dan theologen, veeleer
psychologen/psychotherapeuten die de studenten verlichting in filosofische
zelfverwerkelijking bijbrengen. De wedijver die door de leraars van inwijding
en instructie wordt onderwezen, moet worden omgebogen in respect door de
leraars die (persoonlijke) beleving en introspectie bijbrengen.
Geloof en ongeloof zijn verouderde begrippen. Religie, hypocrisie,
ethiek, relatie zijn de nieuwe deugden en ondeugden. Geloof is enkel nog reëel
in seksgeloof en geldgeloof. Wie zich niet aanpast aan deze nieuwe
werkelijkheid, wordt depressief en een depressieve mens is in drievoud gestoord
in de tijd: het verleden ziet zwart, de toekomst is onzichtbaar en het heden is
onaangenaam.
Wetenschappelijke verklaringen - hoe juist die ook kunnen zijn -
ontsnappen niet aan deze nieuwe werkelijkheid. De tijd is niet absoluut in de
snelheid van veranderen met het licht, maar de tijd is wel absoluut in de
kwaliteit van het veranderen zelf. Alles is in beweging. Het heeft geen zin ons
te hechten aan een theorie in weerwil van die verandering, in weerwil van het
absolute gezag van de tijd. Dit betekent dat God - zoals die werd geopenbaard -
dood is en dat de gemiddelde, mechanische tijd hopeloos is verouderd. Dat wil
bovendien zeggen dat wie het geloof bestrijdt met bijtende spot en cynisme,
zich niet kan losmaken van dit geloof. Dat wil bovendien zeggen dat wie zich in
zijn geloof consolideert, sociopathisch reageert, als een stekelige cactus.
In mijn essay Schoon volk in de hemel dat verschijnt eind 2012,
na zes jaar onderzoek en literatuur, houd ik niet langer de schijn op van
gezag, vooruitgang en beschaving. Ik maak mij los uit mijn “persoonlijk,
intellectueel en sociaal failliet” om een nieuw pad te bewandelen. De weg van
de kennis, de analyse, de discipline, het respect. Het mag duidelijk zijn dat
je met een egobehoefte, met economisch/juridische argumenten, met een
conservatieve ethiek, met begrip voor zwakte de wereld niet zult verbeteren.
Bouwen aan de Tempel van de Mensheid is “drieledig” (drie werven): een omslag
in ons denken en handelen vanuit substantieel onderzoek, wetenschappelijke
nuchterheid en principiële spiritualiteit.
Zij die de Opperbouwmeester van het Heelal vrezen en zij die Hem afvallen,
zullen nooit uit hun narcofiele en angst-neurotische obsessieve depressie en
cynisme geraken. Laten wij bouwen aan een wereld waarin een
rationeel/democratisch evenwicht heerst tussen het menslievende verlicht
humanisme en het materieel gemotiveerde, traditioneel moralistisch/pragmatisme.
Theologie en wetenschap zijn niet persoonlijk genoeg. Het is - voor mij -
duidelijk dat wij, van de wetenschap via de spiritualiteit en de religie van
persoonlijke bekentenissen en bekeringen, moeten evolueren tot een samenleving
die deze planeet bij elkaar houdt.
Thierry Deleu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten