zittend op een plastic tuinstoel
voor de pastorie van Cricqueville
staar ik naar de verlaten kerk
naar het verlaten kerkhof
hier woont niemand meer
ongewone stilte, slechts wind
een hond in de verte
soms een auto, een enkele tractor
zij verstoren de stilte niet.
Normandië 2
het lijkt hier wel oorlog
ieder gat zijn monument
ieder gat zijn museum
ieder gat zijn zee
waar het altijd vloed is
en koud en winderig
het stinkt naar vis, naar resten
achtergelaten door de oceaan.
Normandië 3
vond ik paintball al belachelijk
hier speelt men soldaatje
rijden oude mannen in oude legerjeeps
marcheren jonge mannen door de straat
met medailles volgehangen veteranen
staan graag in de belangstelling
blijven in het verleden hangen
laten zich fotograferen
zijn ze echt of zijn het schertsfiguren
helden zouden gestorven moeten zijn.
Normandië 4
wat een geluk voor Normandië
die Amerikaanse, Canadese, Engelse invasie
zonder deze invasie zou het
een godverlaten streek zijn
waar niemand zou willen wonen
die men zou mijden als de pest
een oorlog die toerisme bracht.
Normandië 5
bij de kerk van Cricqueville
stopt opeens een bus
waaruit een tiental mensen stapt
een van hen bespeelt een hoorn
een jachthond blaft enthousiast
waarom nu, waarom hier
waarom überhaupt
regen striemt, wind giert
de hoornist krijgt zijn applausje
kletsnat stapt men weer in de bus.
Martin Wings
Geen opmerkingen:
Een reactie posten