AAN HET WATER

De kleur van gras ben ik vergeten.

Zij kent de geur van hooi, de smaak

van water, het waaien van het riet.

Zij rekt zich uit als een konijn,

belust op 't zwoele minnespelen.

Ik vlij mij neer op 't slanke dier,

dat wuft en warm mij drijft naar

't wassend wier waarin mijn vinger sluit.

Aan de dode arm van de rivier

spreidt zij onbeschroomd gedwee

de twee verhalen van haar benen.

En de zon leest zich de ogen uit.

Thierry Deleu