winter van het zwijgen

hongerig als een vogel

strijk je bij de woorden neer

en je kruimels zijn hard bevroren

wacht op zon en ze ontdooien

wacht op de dag die zich

in een zachte luchtstroom

zal ontplooien en heel de tuin,

de tuin zal ruisen

ach, deze winter van het zwijgen

wie voelt er zich in thuis

je wil een zang die op zal stijgen

en een haag die dicht is als een huis

hongerig naar woorden

hoop je op een zin

de belofte van een aanhef

de schone belofte van een begin

Staf De Wilde