verminkte kinderen

panisch ben je nu de hanen

slapen: in een droom loop je

door een mijnenveld, je bukt

om een speeltje op te rapen

benen zag je die ontbraken,

stompjes waar een kinderhand

werd afgerukt; boeren zag je

starend over hun geschonden grond

waar heb je gelopen: in een land

van Afrika, langs de Schreve

van een Libanon, over grassen

van een savanne, door het zand

waar men bidt om regen

dit zijn de lafste daden:

niet de gassen van een loopgraaf

maar het springtuig dat is

ingegraven – geen meisje

springt nog veilig touwtje,

niet één klimt nog in een boom

panisch heb je stilgestaan

tot de hanen kraaiden, je voelt

aan beide voeten, elke

vinger raak je aan

Staf De Wilde