Mulholland
Drive – David Lynch
een verzinsel
ben je,
een figuur in
de droom
van een demiurg: een schim
in zijn
theater van schaduw
en
illusie
wie is de
maker van dit ontwerp:
een dichter
met zieke verbeelding,
een verveelde
die een reden zoekt
voor zijn
overbodig bestaan?
wie eeuwig
leeft, moet eeuwig
wat vinden als
verdoving
en
tijdverdrijf:
schijnlevens van angst
en verdwazing
als een vrouw
die ontdubbelt en zingt
aan een
huid
en
ontdubbelt: een vrouw voor vrouwen
die een man
omringen, een jongen in nood,
een klunzige
moordenaar die zich gedraagt
als een
clown
een oude vrouw
die raaskalt
en
rondbazuint wat nog niemand
ziet: het
openmaken van lege dozen,
mannen als
patsers en poenige schooiers
die bedelen om
die zang aan hun huid
verzinsels als
verdoving:
hoeveel
tijd moet men doden
en
schijngestalten, om zich
bezig
te houden,
enige zin te ontlenen
aan een
eeuwigheid?
Staf De Wilde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten