strand

alleen het land aan zee heet strand

geen land van zand zal ooit zo heten

als strand waarop het water slaat en met

zand de zee ingaat en zo het land verlaat

er is geen land met zoveel sleet dat dan

weer strand en dan weer water heet

helm

zo strak in lijn vertaald staat het

als draad gestaald in wind

verwaaid in zand

en neigt licht naar land met zicht

op zee en geeft gedwee met

golven mee

als zacht genegen kleed dat zich

met geen landschap

vergeleken weet

golfbreker

stil ontheemd staat hij gespleten

aangevreten zij aan zij op rij

verzilt in zand verzonken

nat verdronken droog bij eb in wind

vergaat ontbindt wat onbedoeld op

enig afscheid stoelt

van water en getijden maar al dit

lijden is niets vergeleken met

almaar golven breken

hoop

als alles is ontnomen en

water is in zee gegaan

zal vloed komen als

bij eb is stil gestaan

Christiaen J de Chattelion