PARIJS (2)
voor Joost
In het Parijs van jouw groot hart
houdt je ziel zich schuil voor overmacht
voor nacht van onverwacht bezoek
en iedere keer dat je gidst
leidt je wensen van mensen
tussen hoge huizen torens
van verbijstering kerken van angst
de luizen van Parijs huizen
in de pels van de geschiedenis
en iedere keer dat je stilhoudt
je passen telt je woorden wikt
zie je op hun gezichten
verwondering ingehouden schrik
voor ontgonnen land ik beleef
in de plooien van je adem
het voorbije leed ontgoocheling
van lang vervlogen dagen
je huiverend happen naar geluk
je berusten in schone schijn
de kleur van wijn zachtheid van
ingesloten ogen voel jouw
klamme handen op mijn lijf.
Thierry Deleu
1 opmerking:
Wat een mooi gedicht! Wat een inlevingsvermogen!
Een reactie posten