MISSCHIEN
Misschien is de morgen een witte deur
die zich langzaam openzet
dit is mijn voorraadkamer
een landschap van bevroren tranen
een huis dat geen huis meer is
maar een witte keel een stollende zee.
Ieder mens hamstert voor een tijd
dat het land naar traag water ademt
een spons lichaam in een lege kamer.
Misschien heb ik mijn voet gezet
tussen de deur van de ochtend
mijn kamer heeft een klam behang.
Thierry Deleu
(1977)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten