Ongespelde woorden
jij was er
in de ontreddering
de chaos van platgeslagen vruchten
op het uitgestrekte land
waar enkel nog de klaproos
zijn sterk gekleurde fierheid droeg
de specht in schrille vlucht
een kreet van angst liet horen
jij was er
in de onmacht
van ongespelde woorden
die vochten om een plaats
een enkel goed gevormde zin
die onbeschaamd en ongeschonden
het boek der dichters kon bereiken
nog voor de laatste bladzij
het eindpunt had gezien
jij was het die ze voor me openhield
de doos met ongebruikte woorden
voor chaos midden in het verdriet
en me het onbeschreven blad aanreikte
dat mij vandaag de ruimte liet
© 2011 Monique Verplancke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten