Een merel zong zijn lied
tussen zon
en takkenbogen
fluitend weerklonk
het lied vanmorgen
dat mij verraste
om de boodschap
helderklinkend, een
mare in 't verschiet
een merel floot
zijn vogeltaal
in rijm gebonden
vijfentachtig zinnen
eenentwintig zeven
in poëzie verweven
" Fernand "
zijn naam met faam
duizenden woorden
in schrift
en boek gehuld
geprezen hier dichtbij
en ver daarbuiten
om taal
en minzaamheid
in stille tijd geschreven
Voor Fernand Florizoone,
vanuit warme vriendschap,
Monique Verplancke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten