Boekscout.nl presenteert met trots:

Herbert Mouwen
De donderdagen

De hoofdfiguren in de zes verhalen van De donderdagen zijn hemelbestormers die impulsief hun innerlijke drang volgen en zo hun leven vormgeven. Ze laten zich leiden door hun sterke ambities. Wanneer ze geconfronteerd worden met tegenslagen en dreigen ten onder te gaan aan de mentale druk om hen heen, moeten ze adequate oplossingen vinden en komt het rationele in hen naar boven. Echter, het is de milde blik op de medemens, de ironische glimlach, het relativeren van de dagelijkse werkelijkheid en de zelfspot die ze uiteindelijk overeind houdt.

Herbert Mouwen:
"In 2000 won ik de Johan Diepstraten Prijs van dagblad BN/De Stem voor mijn verhalenbundel Het verleden lijkt een ver land. Ik publiceer verhalen en gedichten in verschillende (digitale) literaire tijdschriften en werk geregeld mee aan poëzieprojecten en -manifestaties. Behalve het werken als docent Nederlands, schrijf ik ook theater- en poëzierecensies en doe ik een promotieonderzoek naar een collectie Zeeuwse zeventiende-eeuwse rederijkersteksten."

U kunt dit boek met ingang van vandaag bestellen door op de button hieronder te klikken. De weg wijst zich dan vanzelf
vaste prijs: € 15,95
introductieprijs (tot 11 sep): € 13,45


Een stukje uit het boek:
Uit: De man met het lakmoesgezicht
"De oorlog brak niet uit, de oorlog was er. Ik kan me niet herinneren dat er geen oorlog was. Thuis voelde ik me als kind betrekkelijk veilig. Buiten heerste de dood, die overal op de loer lag en overvloog, die aan een parachute hing, die onverwacht uit een geweer kwam. De oorlog is er altijd. Ik leerde me nergens aan te binden, van niemand te houden. Alles wat je bezit, wordt je weer afgenomen. Als iets te dicht in je buurt komt en je steekt je armen ernaar uit, dan nemen ze het af; als je jong bent en je steekt je armen uit, dan komt het geluk naar je toe. Ik houd alles op afstand. Alleen je vader, met zijn onvoorwaardelijke liefde voor mij, kon ik niet weerstaan. Zijn ogen, zijn rijzige gestalte, zijn handen. O, die handen. Van een reus waren ze. Wanneer hij me vast had, wanneer hij zijn handen over mijn lichaam liet gaan, dan werd ik heel klein. Een paar maal per dag kwam hij langs mijn huis en dan maakte hij een praatje met me. Behalve op zondag, dan kwam hij niet, dan kaartte hij met zijn kameraden. Maar ik ging met een paar vriendinnen kijken en als hij won, gaf hij mij een glaasje wijn. Maandenlang ging dat zo door. Het was een vast patroon. Voor de rest gebeurde er niets. Het leek of onze genegenheid voor elkaar niet tot ontwikkeling kwam, dat het geen liefde werd of dat het geen liefde kon worden. Misschien waren we te jong. Ik weet het niet..."

Boekscout.nl, Postbus 198, 3760 AD Soest, www.boekscout.nl,
mailto:info@boekscout.nl
Uitgevers: Lars en Stefanie Meiners.