Poëzie Podium Ongehoord

Zondag 5 april 2009 was één van de eerste mooie dagen van dit jaar. De marathon vond deze dag plaats in Rotterdam, maar onder de schaduw van deze loop was een nog groter evenement gaande, namelijk Poëzie Podium Ongehoord! Rotterdam.

Murat Tunçel beet de spits af en dichtte over de liefde en ouderdom. Ook had hij een prachtig werk over het stenigen van de duivel in een veld zonder stenen. Zelf gaf hij aan dat dichten in een andere taal dan de moedertaal veel kracht van de poëzie weg neemt. Ondanks dat dit aan zijn werken niet te merken was, wist hij dit toch goed duidelijk te maken door een gedicht in zijn moederstaal, het Turks, te doen. Hij wist verder Den Haag als géén ander op de kaart te zetten met zijn ode aan zijn stad, zijn kleurrijk Den Haag.

Judith Herzberg dichtte over hoe zij door camera's in het nauw wordt gezet, of de bewakers in het asielzoekerscentrum in Zeist niet zelf gevangen geraken in spijt en over "Haasje" de vrouw van een bierbrouwer in een portret van de hand van Rembrandt. Na haar ijzersterke poëtische visie over het wachten bij de bushalte, het oogcontact, het wel of geen taxi nemen, dat het nu geen zin meer heeft om een taxi te nemen, heeft er voor gezorgd dat geen van de aanwezigen ooit nog hetzelfde op het openbaar zal wachten. Kortom prachtig!

Onno Dekker

Ter leering ende vermaeck vond Onno Dekker fictie maar onzin en bracht een mooi en ludiek verhaal over de wereldberoemde 19e eeuwse Transylvaanse violist en componist Felix Tjiftjafnie en zijn grote liefde Lilla Liliaka. Hoe Felix door een ontstoken vinger een contract tekende met de heer Bernard Elzebub en hiermee zijn ziel verkocht. Hoe hij op een maanloze nacht met een aardepot, 371 gaatjes en een volwassen breedbekkikker in Heerjansdam, dankzij zijn gave tongrollend te zijn, aan de duivel ontsnapte en uiteindelijk zijn contract wist te verlengen met 77 jaar.

Raj Mohan las vertalingen voor van Hindoestaanse dichters uit India. Ook hij schrijft in twee talen, het Sarnami en het Nederlands. Maar ook verblijdde hij ons met zijn eigen werk. Met zijn gedicht over ouderdom wist hij menigeen te raken. Een ongekend staaltje poëzie over het leven en de herinnering aan vroeger door pijn en rimpels, hoe het leven niet meer smaakt en voornamelijk bestaat uit een kopje thee, 2 biscuitjes en een tiental medicijnen.

Hannie Rouweler kwam met het eerste gedicht ooit over de Marathon. Ook dichtte zij over hoe iedereen het gehad heeft op het kerkhof in Hasselt (BE) en de rust en het respect van onze voorouders. Ook had zij een prachtig werk over een Italiaanse kunstenaar die danst tot aan het kerkhof, over haar dromen om wakker te worden in een vroeger bed en een meisje dat door haar tranen meikevers in een doosje bewaarde. In "Rood en Zwart" wist zij op mooie wijze de metamorfose van geschiedenis te verwoorden en hoe de schilderijen in elkaar overlopen en lichte klanken vrij spel krijgen.

Musica
Raj Mohan (zang) & Larens van Haaften (gitaar)verzorgden het muzikale intermezzo.

Raj Mohan dichtte en zong in het Sarnami. Hierbij werd hij op zeer goede wijze begeleid door Laurens van Haaften op gitaar. De gitaarmuziek van Laurens van Haaften past als geen ander bij de mooie klanken van het Sarnami die dankzij de goede stemcontrole van Raj Mohan geheel tot hun recht komen.

Willem Schwedler dichtte over de wegen van twee geliefden en de toekomstdromen van Rotterdam. Thomas Haan over "Love and understanding" en de grote liefde van Sinterklaas. Ineke Minderman kwam ludiek uit de hoek met een ronddraaiend gedicht en de dubbel D van haar moeder. Janneke kwam met poëzie over de roep van de grutto, gedachtenspinsels en over verhuizen. Onno Dekker dichtte met Blegisch accent over de jeugd en ouderdom en over Eloïse, het drankorgel van Mijnsheerenwaard.

Poëzie Podium Ongehoord, Powered by Joomla!

Joomla templates by SG web hosting