Religie is hot

religie.nieuwslog.nl

Gelogd door: Paul Delfgaauw
10.01.2009

Kunsthistoricus Huub Mous geeft een beschouwing over de terugkeer van de religie in het publieke domein en de relatie tot kunst. In het laatste nummer van "Metropolis M." wordt daar volop aandacht aan besteed. "Kunstenaars en kunstcritici komen allengs tot de conclusie dat de religie in de wereld van vandaag eens temeer een factor van betekenis lijkt te worden," schrijft Mous op zijn weblog huubmous.nl.

"De vergaande secularisering van de afgelopen decennia heeft plaatsgemaakt voor een hernieuwde aandacht voor allerlei vormen van spiritualiteit, maar ook voor angst voor het fundamentalisme met al zijn kwalijke gevolgen voor de de vrijheid van denken. Religie is hot, ook in de kunst. Dat blijkt uit recente tentoonstellingen en publicaties. In München is tot januari de tentoonstelling "Traces du Sacré" te zien, die eerder in het Centre Pompidou werd getoond. Bij BAK in Utrecht is onlangs de expositie "The return of religion and other myths" van start gegaan, die is samengesteld door Sven Lütticken. Begin 2009 verschijnt zijn boek Idols of the market: Modern Iconoclasm and the fundamentalist Spectacle."
(Artikel van: Isidorusweb)

En dan nu, zeven jaar na de aanslagen van 9/11, dringt het dan eindelijk ook in de Nederlandse kunstwereld door, dat er iets met de religie aan de hand is. Opmerkelijk is dat Sven Lütticken verwijst naar Terry Eagleton, die al in de jaren zestig bezig was met de maatschappijkritische functie van de religie in relatie met kunst en literatuur.
Eagleton geldt momenteel als een van de belangrijkste literatuurtheoretici in Engeland. Hij schreef een standaardwerk over literatuurtheorie en verdiepte zich vooral in de relatie tussen literatuur en ideologie. In de jaren zestig keerde hij zich tegen de formele literatuurkritiek van de ‘new criticism’.
In zijn zijn boek The New Left Church (1966) combineert hij literaire kritiek, marxistische analyses en katholieke theologie in een poging het rooms-katholicisme te verzoenen met het socialistisch humanisme. Dat is een wijze van benaderen die mij bijzonder interesseert. Je zou het ‘de onvoltooide revolutie van de jaren zestig’ kunnen noemen.

(overgenomen)