De Termpeliers

De Tempeliers


Het gros van de ridders dat Palestina, stad na stad, in het begin van de 11de eeuw veroverde, waren Fransen. Het Frans was de voertaal. Ze organiseerden zich zoals in Frankrijk en vestigden zich in grote versterkte stenen burchten. De meegereisde commerçanten gingen wonen in de steden. Het waren bijna alle Italianen.
Om de strijd tegen de Muzelmannen te kunnen voortzetten, werden twee “alternatieve” ridderorden opgericht: enerzijds de Hospitaalridders en anderzijds de Tempeliers. Beiden hadden een dubbele opdracht: de monniken onder hen verzorgden de zieken en hielpen de armen, de ridders waren soldaten. Beide orden werden schatrijk, onder andere door schenkingen in geheel Europa.
Vooral de Tempeliers werden de bankiers van het Westen.
Jeruzalem viel in 1187 weer in handen van de Saracenen, onder leiding van Saladin, sultan van Egypte. Nut van de Kruistochten? Weinig. Of toch? De Tempeliers maakten kennis met de christenen uit het Oosten en met de Muzelmaanse beschaving die verder stond dan die van het Westen.

Filips de Schone regeerde Frankrijk van 1270 tot 1285. Voor zijn oorlogen en zijn grote sier had hij veel geld nodig. Aanvankelijk kon hij het redden door te lenen bij rijke burgers, met als deal: “Lenen of soldaat worden!” Daarna hief hij taksen op alle verkochte goederen en nog later hief hij belastingen op kapitaal en goederen. Ook daarmee had hij niet genoeg. Toen vonden zijn adviseurs een nieuw middel uit: de devaluatie van de munt door (nog) meer koper erin te verwerken. In 1306 liet hij de rijke Joden arresteren en hun eigendommen werden verbeurd verklaard. Zij die nog geld aan de Joden verschuldigd waren, moesten hun schulden aan de koning afbetalen.

Toen focuste hij zich op de rijke Tempeliers. In Parijs was de Tempel een versterkte burcht waar ook de koning zijn geld in veiligheid bracht. Na hun vlucht uit Palestina hadden de Tempeliers nog weinig om handen; ze waren rijk, lui en partygeil. Filips kwam opnieuw in geldnood en richtte zijn blik naar de rijke Tempeliers (die hij eerst tot vriend had). Hij kon de Paus overhalen (dwingen, bedreigen) om de Orde van de Tempel op te heffen. In 1307 werden bijna alle Tempeliers gevangen genomen en in 1311 op de brandstapel gebracht.
Enkelen konden tijdig en vermomd vluchten. Ze vonden onderdak in de Priorij van Sion.

Arsène du Frêne (jou bekend van de historische roman van Thierry Deleu) hield zich koest op het landgoed La Vallade in de Creuse. Hij stond aan de wieg van een nieuwe orde: de “Broederschap van de Tempel van Salomo”, waarvan “De Orde van de Scheermessen” een filiatie was (in die volgorde van oprichting: de Priorij van Sion, de Tempeliers, de Orde van de Scheermessen, de Broederschap van de Tempel van Salomo en de huidige online ridderorde “De Orde van de Scheermesjes” of “The Order of the Razorblades”, een moderne variant.

Hélène