Gedicht Eric Rosseel

Things are unsaid

De kus wordt niet gezegd
Ook de wolken drijven sprakeloos heen
En met hen de vliegen, de andere insecten
Daar waar ook wij vertoeven
En wat van ons rest
Waar bronnen in bedding overgaan
Nu na al die jaren
Nu de wereld zich schikt naar onwereldse winden

Niets wordt gezegd
Alle schermen zwijgen
De tijd van de klokken en de uurwerken
Is aan teveel tijd bezweken
De dingen worden niet gezegd
Zeker niet in Esperanto
Tussen vrienden
Worden handen gedrukt
Met of zonder zweet
En de kus die zwijgt
Smaakt naar meer terwijl
De dingen die vreeswekkende dingen
Eensklaps en eensgezind als vuil vergaan

Als vreemden die nooit zijn aangekomen
Als reizigers die nooit zijn vertrokken
Over wat ik weet
Zal ik nooit meer spreken
In die ijverige nacht van de eerste kus
Wanneer zelfs de vogels hun slaap overslaan
En onze goden, die wijzen van nooit en ooit
Eindelijk (lang en gelukkig)
In ons bloed zijn terugggekeerd

13 november 2008
Eric Rosseel