Nieuw netbook nr. 57

NANCY A. HENRY (USA) - INTIMATE THORN / INTIEME DOORN - 70 pagina's, vertaling : Henri Thijs
url: http://www.hetprieeltje.net/netbook57/index.html

De virtuele bibliotheek van Het Prieeltje Online groeit zienderogen. Zowel nationale als (vooral) internationale poëzie vindt er een plaats op het digitaal boekenrek. Zopas werd bovenstaand nieuw nummer toegevoegd. Het betreft Noord-Amerikaanse poëzie van een relatief jonge auteur die in onze contreien bij ons weten nog nooit vertaald werd. Weer een nieuwe primeur dus waarop 't Prieeltje regelmatig een patent heeft. De dichteres in kwestie is adjunct-professor van English Composition and Literature aan het Southern Main Community-College in South-Portland en heeft reeds een indrukwekkend oeuvre op haar naam staan. Zij publiceerde gedichten in niet minder dan 200 befaamde literaire periodieken in haar land alsook in Groot-Brittanië, Ierland en Australië. Zij schrijft haar boodschap uit in een verstaanbare taal die echter uitblinkt in een doorgedreven metaforiek die de uiterste grenzen aftast van het medium. Zij doet dit middels een onafgebroken stroom van zinnen en woorden die als de schakels van een wondermooie lange ketting naar een verrassende ontknoping leiden. Alhoewel haar onderwerp hoofdzakelijk betrekking heeft op de liefde (alsook de algemene klassieke thema's van het leven zoals ziekte, dood, religie, maatschappij) is er hoegenaamd geen sprake van een soort belijdenispoëzie. Integendeel haar taal is universeel en kosmisch getint en hoedt zich voor al te felle lapidaire onthullingen die in dit soort poëzie wel eens aan de orde zijn. De "intieme doorn" is het begrip dat in haar poëzie concreet en abstract gestalte krijgt. Het is geen enkelvoudig begrip dat zomaar simpelweg kan worden geduid, maar herbergt een amalgaam van stemmingen, emoties en maatschappijkritische referenties. Het is zowel de tedere liefde als de gemene dood, de kosmische verhevenheid als de aardse verloedering; de doorn als mes van de dood maar ook als steek van verlangen; de doorn als de stille en eeuwig aanwezige verwekker van het bestaan, maar ook als angel van gehechtheid, samenleven en hoop op betere tijden. Het kerngedicht van de bundel drukt het als volgt uit:

LUISTER
De ziel woont in de mond van de duisternis,
zingend in gebroken talen.
Er bestaat geen geheime wijsheid.
De ziel kan anders haar ervaring hier niet verklaren;
zo vele verschrikkingen en illusies.
Er is slechts de intieme doorn.
Het voedsel van de ziel: praal, onkruid,Birmaanse Jezabel,glasvleugel.
Bruuske vervoering in een asiel van kraaien.
Er bestaat geen geheime wijsheid.
Er is slechts de intieme doorn.

Graag nodigen wij onze surfers uit kennis te nemen van deze prachtige, originele poëzie door te klikken op bovenstaande URL. Het werk kan ook in het bekende PDF-formaat worden gelezen door te klikken op: http://www.hetprieeltje.net/netbook57