Eindredactie: Thierry Deleu
Redactie: Eddy Bonte, Hugo Brutin, Georges de Courmayeur, Francis Cromphout, Jenny Dejager, Peter Deleu, Marleen De Smet, Joris Dewolf, Fernand Florizoone, Guy van Hoof, Joris Iven, Paul van Leeuwenkamp, Monika Macken, Ruud Poppelaars, Hannie Rouweler, Inge de Schuyter, Inge Vancauwenberghe, Jan Van Loy, Dirk Vekemans

Stichtingsdatum: 1 februari 2007


"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"

"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.

19 november 2007

Luc C. MARTENS

DODE ZEE (kant Jordanië)

geen schot verstoort de stilte
terwijl de bloedende zon
van koude ruggen stroomt en
het zout uit vele wonden brandt.

ons hart zweeft diep en juicht
in de branding van de dood.
We drijven als lijken, geschoten
in de kilte aan de overkant.


PETRA by night

aan jouw koude voeten
staan duizend kaarsen in bloei

midden de versteende nacht:
de oude juwelen, broos bewaard

tussen de gladgeschoren benen
van jouw verborgen tempel

waar kuise kruisvaarders zich
verkleumden aan jouw dode navel.

met munttee warm ik je koude voeten,
wacht tot wangen onbevangen gloeien,

en ik, in de ban van jouw ver verleden
je roze schatkamer mag binnengaan.


PEPER en ZOUT

peper en zout van herfst
voorspellen sneeuw in zijn gezicht
getaand van vele zomers
bekent zijn appelhuid het winterlicht

zijn bladeren voor altijd verloren
maakt hem verschillend van de bomen
de verroeste hark achter in de tuin,
geen blad zal nog zijn huid bewonen

in zijn hoofd de lange nachten
die hij allemaal nog moet verduren
hij telt de dagen tot zijn winterslaap
en hoopt op stille muren


Ik bracht tulpen voor je mee

Ik bracht tulpen voor je mee
omdat je niet van januari houdt.

Ik bracht tulpen voor je mee
uit Amsterdam omdat je die
toch zo graag ziet. Toch ?
Ik bracht ze met de trein.
Droog. Helemaal uit Amsterdam.
Uit een land met teveel water.

Ik bracht tulpen voor je mee.
Uit Amsterdam. Zo hoort het. Toch ?
Ik bracht ze met de trein. Zonder water.
Je kon er ook mee tot Australië.
Voor een Nederlandse verkoper
blijft de aardbol veel te klein.

Luc C. MARTENS
Ten Bosse 127
B-9800 Deinze

Geen opmerkingen: