Eindredactie: Thierry Deleu
Redactie: Eddy Bonte, Hugo Brutin, Georges de Courmayeur, Francis Cromphout, Jenny Dejager, Peter Deleu, Marleen De Smet, Joris Dewolf, Fernand Florizoone, Guy van Hoof, Joris Iven, Paul van Leeuwenkamp, Monika Macken, Ruud Poppelaars, Hannie Rouweler, Inge de Schuyter, Inge Vancauwenberghe, Jan Van Loy, Dirk Vekemans

Stichtingsdatum: 1 februari 2007


"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"

"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.

25 juli 2007

De Creuse Trilogie

“Eindterm” van Thierry Deleu.

“Eindterm” is het eerste deel van de Creuse Trilogie. De originele cover toont direct aan dat deze roman zich afspeelt in het onderwijsmilieu. Het is precies een gekaft boek met daarop een typisch blauw-wit naametiket. Dit doet mij onmiddellijk denken aan mijn lager onderwijs, waar we dit altijd gebruikten.
Lokkertje ! “Eindterm” brengt ons de levensgeschiedenis van Sabine du Tertre, femme fatale op Onderwijs. We beginnen het boek met de dood van de 48-jarige Sabine du Tertre, directeur-generaal van het secundair onderwijs. Via haar dagboek krijgen we een zicht op het leven van deze vrouw. Vanaf haar grootouders tot aan haar carrière in het onderwijs, die haar zal brengen tot bij de Minister van Onderwijs. Haar turbulent liefdesleven wordt haar ondergang. Hoe kon het zover komen ?

Veritas mea ! “Eindterm” is de eerste roman van de 44-jarige Peter Deforge, kabinetsattaché op Onderwijs. De laatste maanden vóór de dood van Sabine du Tertre was hij haar grote liefde. Hij schrijft dit boek met behulp van haar dagboek en met al zijn ervaring, die hij zelf opdeed in het onderwijs. Zo krijgen we twee levenslopen, die elkaar op een bepaald moment ontmoeten. De derde hond in het kegelspel, Joris Dekunst, zorgt voor de dramatische afloop. Peter Deforge schrijft zijn boek in La Vallade, een dorp in de Creuse. Hier had Sabine du Tertre een liefdesnestje. Thierry Deleu gebruikt in dit boek al zijn kennis, die hij zelf opdeed als schooldirecteur en als medewerker op het kabinet van de Minister van Onderwijs. Zo kunnen we als leek een blik werpen op een wereldje dat anders niet toegankelijk is. Er is ook een smakelijke verwijzing naar de wafels van “Moeder Siska” in Knokke. Als kind ging ik deze typische hartvormige wafels gaan eten bij “Moeder Siska” in Koksijde, een afstammelinge. Ze gebruiken nog altijd het originele recept uit 1882. Het water komt me al in de mond als ik er nog maar aan denk.
Extraatje ! In “Eindterm” is de naam van de Minister van Onderwijs Rogier Vanderweyden. Deze naam doet mij onmiddellijk denken aan de schilder Rogier van der Weyden (1400-1464). Rogier van der Weyden werd geboren in Doornik als Rogier de la Pasture. In 1435 werd hij stadsschilder van Brussel en gebruikte hij zijn Vlaamse naam. Hij schilderde voornamelijk religieuze thema’s, waarin de invloed van Van Eyck duidelijk zichtbaar was. Er zijn maar enkele schilderijen van hem bewaard gebleven, de rest van zijn werk is verloren gegaan. Hans Memling was een leerling van hem. De leukste zin ! “Ze noemde de lokale politici “sociale prostitués”.”


“Amélie Laforêt” van Thierry Deleu.

“Amélie Laforêt” is het tweede deel van de Creuse Trilogie. Op de cover een mooie tekening van Henk Deleu, die meteen de belangrijke accenten in dit boek vastlegt : de vrouw en het paard !

Lokkertje ! Peter Deforge heeft zich na de dood van Sabine du Tertre teruggetrokken in La Vallade. Hier leert hij Marc Van Beselaere kennen en na een tijdje wordt hij zijn associé in zijn paardenfokkerij. Zo geraakt hij volledig in de ban van de paarden en is er tijd voor zijn andere hobby het schrijven. Na een tijdje leert hij de jonge Amélie Laforêt kennen, 27 jaar oud en een zeer goed ruiter. Het is liefde op het eerste zicht en het grote leeftijdsverschil is geen obstakel om een gezinnetje te vormen, met als resultaat een wolk van een dochter : Belle. Blijft dit sprookje duren ?

Veritas mea ! Thierry Deleu brengt in dit tweede deel een mooi romantisch verhaal dat zeer vlot leest. Het speelt zich af in de heel mooie streek van de Creuse, waar Thierry Deleu heel veel tijd doorbrengt. Zijn beschrijvende manier van de streek laat je zin krijgen om er zelf naar toe te trekken.

Extraatje ! Tijdens de verloving van Peter en Amélie wordt er accordeonmuziek gedraaid van Rudi Beauprez. Deze intussen 49-jarige accordeonist bestaat echt en is afkomstig van Jonkershove. Beroepshalve is hij loodgieter maar accordeon is zijn grote hobby. Hij durfde nooit de stap zetten tot zelfstandig muzikant maar hij nam toch enkele platen op. De muziek, die gebruikt wordt op het verlovingsfeest komt uit zijn eerste plaat “Coeur de Musette”. Een plaat waarop achttien nummers staan, die hij opnam in Brugge.

De leukste zin ! “Hij vermeit zich in de schemerzone tussen droom en daad, tussen teken en wand.”


“Arsène du Frêne, heer van La Vallade” van Thierry Deleu.

“Arsène du Frêne, heer van La Vallade” is het derde deel van de Creuse Trilogie. In “AmélieLaforêt” staat er op pagina 116 dat Peter Deforge een historische roman aan het schrijven is over basochien Arsène Dufresne. Dit derde deel van de Creuse Trilogie is deze historische roman. De cover is terug een pareltje van Henk Deleu.

Lokkertje ! Het verhaal start wanneer student Arsène Dufresne naar een waarzegster gaat en daar samen is met de drie zonen van de koning. Het is begin de 14de eeuw en de koning van Frankrijk, Filips de Schone, laat al de Tempeliers oppakken en terechtstellen. Arsène Dufresne ontmoet enkele Tempeliers en van dan af neemt zijn leven een grote bocht en gaat hij door het leven als ridder Arsène du Frêne, heer van La Vallade. Arsène schopt het zelfs tot “Grootmeester van de Broederschap van de Tempel van Salomo”. Zo volgen we via het leven van Arsène du Frêne de belangrijke gebeurtenissen uit die tijd.

Veritas mea ! Thierry Deleu toont in dit boek zijn liefde voor de ridders. Voornamelijk de Tempeliers krijgen zijn volle aandacht. Het is een zeer leerrijk boek over wat er in die periode gebeurde. Je weet dat het een fictief verhaal is maar gebaseerd op waar gebeurde feiten. Bij de Tempeliers had je verschillende broederschappen. Ik ben eigenlijk toevallig op zo’n broederschap gestoten door mijn grote liefde voor de muziek. Er is in België een groepje met jonge muzikanten met de naam “Kiss The Anus Of A Black Cat”. Ze spelen vooral donkere folkmuziek. De groep is bij het grote publiek niet bekend maar hun cd’s en concerten zijn echte aanraders. De groepsleden hebben veel over de Tempeliers gelezen. Tempeliers werden op de brandstapel gezet (dat lezen we ook in het boek van Thierry Deleu) omdat ze beschuldigd werden van ketterij en zwarte magie. Zo zouden ze ook de anus van een zwarte kat gekust hebben. Anderen zeggen dan weer dat er een broederschap was met de naam “Kiss The Anus Of A Black Cat”.
Ik weet dat Thierry Deleu heel veel weet over de Tempeliers en het hem ook bezig houdt. Hopelijk kan hij mij hierover wat meer vertellen in een reactie.
Extraatje ! De Creuse speelt een belangrijke rol in de boeken maar ook in het leven van Thierry Deleu. De Creuse is een departement in de Limousin met als hoofdstad Guéret. De Creuse ontleent zijn naam aan de gelijknamige rivier. Een streek met ruimte, prachtige natuur en een fijne keuken. Kortom de ideale streek voor levensgenieters. De leukste zin ! “Leef niet in het verleden, maar in de toekomst, maak plannen, vergeet wat voorbij is en maak je geen zorgen over wat komt.”

Marc Vandenbussche

Geen opmerkingen: