Eindredactie: Thierry Deleu
Redactie: Eddy Bonte, Hugo Brutin, Georges de Courmayeur, Francis Cromphout, Jenny Dejager, Peter Deleu, Marleen De Smet, Joris Dewolf, Fernand Florizoone, Guy van Hoof, Joris Iven, Paul van Leeuwenkamp, Monika Macken, Ruud Poppelaars, Hannie Rouweler, Inge de Schuyter, Inge Vancauwenberghe, Jan Van Loy, Dirk Vekemans

Stichtingsdatum: 1 februari 2007


"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"

"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.

2 april 2007

Homeland

Dale Maharidge

Dale Maharidge is bij ons onbekend hoewel hij de Pulitzer prijs ontving voor And their Children After Them, een boek over armoede in het zuiden van de Verenigde Staten. Hij reisde veel naar het lege binnenland van de Verenigde Staten waar hij de ware ziel van het land blootlegt. In Homeland volgt hij enkele nieuwsberichtjes op waarvoor in de massa media onvoldoende ruimte was. Waar vind je nog degelijke analyses? Waar worden mensen nog levensecht geschetst? Waar lees je nog achtergrond en inzicht? Hij helpt bij vragen over de woede en angsten van Amerika, toon de persoonlijke moed van enkelen, de machinaties van de macht en huiver veroorzaakt wanneer heethoofden hun mening voor het grote gelijk houden. Aan de hand van reële gebeurtenissen toont hij niet te geloven, maar ook door mij aan den lijve ondervonden, radicale vooroordelen. De natie is verdeeld en er zijn moedige mensen die zich met kleine dingen verzetten tegen het heersende vertoog, soms met hallucinante gevolgen en zo ongewild "helden" worden.

Hij legt de vinger op de wonde van Amerika. Die wonde werd in Europa pas duidelijk na 9/11, maar was al lang daarvoor ingeïnfecteerd. De kleine arme stadjes, verstard in hun conservatisme en voortdurende teloorgang worden door Dale Maharidge bezocht en met een trefzeker oog voor detail beschreven. Michael Wiliamson maakte bovendien enkele beklemmende foto's die de realiteit nog een keer uitvergroten in sober zwart/wit. In dit grote lege midden van Amerika, analyseert hij de denkwereld en praktijken in dat land dat ook mijn vaderland is.

Het boek leest als een trein, sleept je mee, doet je denken en voelen en verdient dat je er even bij stilstaat. Het is een must voor wie naar Amerika gaan en proberen te begrijpen wat zij zien. De voorbeelden zijn schrijnend omdat zelfs bij een kort verblijf bij de lectuur van de regionale pers zal blijken dat vergelijkbare "incidenten" levensgroot aanwezig zijn. Ondanks het onderhuids geweld en de soms hoog oplaaiende drang naar geweld is door de sympathie voor de mensen wiens verhaal hij brengt en het belichten van hun geweldloos verzet dit boek hartverwarmend in koude Republikeinse tijden waarin de Patriot Act het dagelijks leven beheerst. Lezen!

Annmarie Sauer

Geen opmerkingen: