Thierry’s webcolumn is voor een deel - een groot deel - mijn vluchtroute. Schrijven is ontsnappen uit de rauwe werkelijkheid, ver weg van desillusies, agressie en domheid. Schrijven is ook afrekenen met clichés, (waan)beelden, foute interpretaties, verkeerd imago, opdringerigheid, overregulering. Therapeutisch? Ja, zeker? Hoewel ik mij keigoed in mijn vel voel sedert ik op pensioen ben. Alles kan, niets moet! Mijn vrouw is mijn enige soulmate, zij is mijn teefje, mijn vriendinnetje, mijn klankbord, mijn babbelmaatje, mijn reisgezel, mijn troosteres, mijn grootste supporter, mijn grote liefde.
Toch blijf ik schrijven. Zij zegt dat ik mij kapot schrijf, dat ik geen maat heb, dat ik mij te veel en iedere keer opnieuw wil bevestigen, dat er nog zoveel meer is dan schrijven en publiceren. En zij bedoelt in de eerste plaats reizen (en wanneer we aan zee zijn, het Blote, de Moeren en het Heuvelland visiteren). Soms vergeet zij dat ik óók graag reis. Ons jaarprogramma zit soms nokvol, zodat wij moeite moeten doen om het te kunnen afwerken. Ja, ik geef het toe: soms vergalopperen we ons. Maar wat is er prettiger dan plannen maken, plannen wijzigen, nieuwe plannen maken, dromen?
Soit, schrijven is afreageren. Schrijven is ook een nieuwe werkelijkheid creëren waar het aangenaam is om te vertoeven, waar personages opduiken die ik anders nooit zou ontmoeten, waar ik van twee, drie mensen uit mijn omgeving één nieuwe mens maak, met ofwel alle deugden ofwel alle ondeugden van hen. Schrijven is ook taboes doorbreken, jezelf de kans gunnen om in de fout te gaan, om dagelijkse tot doodzonden te verheffen, om aan mijn verbeelding macht te delegeren om er een personage mee onderuit te halen.
Schrijven is dichten, vertellen, overtuigen, wenen, uitbundig leven, anderen beoordelen, loven, kritisch bijsturen, te boek stellen. Zo heb ik vele vrienden die - hoewel ze slechts in mijn boeken leven - mijn leven nog zoveel aangenamer maken. Wat ben ik een bofkont: een pracht van een vrouw, een paar vrienden (geen handjevol, maar dit komt zelden voor) en een troep (te boek gestelde) vrienden.
In Thierry’s webcolumn komt alles aan bod, zeg maar alles wat mij boeit of waar ik op geil, of zaken die mij mentaal vervelen, of ontmoetingen die mij amuseren, mij geen moeite kosten. Alles dus, maar vooral toch cultuur, kunst, literatuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten