oorlogskind
waar men het naakt laat
staan
kleed ik het kind met vragen
aan
en laat het praten over rood
het
bloed de
dood
gaten in de muren zijn
hondje
weg op last van men of
buren
en waar het roet van lijken
hing
mee met wind stil in
herinnering
aan leed dat zo het kind
aanvreet
dat naakt verweesd blijft
staan
met alleen wat van mijn vragen aan
en leen het antwoord van de
vraag
waarom ik
leef
en geef
vandaag
christiaen j de
chattelion
Geen opmerkingen:
Een reactie posten