dag
traag heb ik de dag in
schemer
naar de nacht gebracht
gelegd
zo zacht dat stof zich hecht en
stil
beleden zo in stede van te
gaan
heb ik de dag als een verleden
akte
over aan de dag
gedaan
gewacht en zo de dag geacht
zonder
vraag of ik de zin zag van
vandaag
vandaag
vandaag tast ik het glas met
tal
van mijn gedachten aan en leen
het antwoord van de vraag of
het
mij verwacht
vandaag
nu het grijs me drukt en
geen
gesprek me lukt met bladeren
van bomen die glad en nat
van
boven tegen mijn ramen
komen
en winter zo in weer en wind
hier
zijn neergang vindt terwijl mijn
glas
mij laat dat stil op tal van mijn
gedachten nog te wachten
staat
jarig
vandaag zie ik naar de dag
van
morgen en vraag die dag
voor mij te
zorgen
als ik hem kleur en niet aan
zijn
rug afscheur om zo te zien
of hij mij viert
misschien
en leegte laat vergeten weer
alleen te eten of denken dat
ik zeur
het tocht wat bij de
deur
christiaen j de
chattelion
dichteropglas.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten