39,2 le soir

ze moeten wel eens hevig

zijn, de koortsen die je doen

schudden in de nacht

dan komt ze en zegt het

zonder woorden: blijf

aanwezig, ik wil je

nog niet kwijt

geen groter troost dan deze

angsten om je lijfsbehoud,

je schudt en slurpt

haar warme melk met honing:

je bent haar beste brave jongen,

alleen de koorts is stout

het gaat wel eens om vergeving,

uit elke porie druppelt schuld

en de liefde die is al even hevig

een kamp van koorts met koorts,

liefde is toch boven alles een zaak

van eeuwenlang geduld

Staf De Wilde