11 november

helden, geloof me, zij dragen

geen helm: zij worden door

vragen ontwapend

speld geen klaproos op je mouw

de velden waren van prikkeldraad

en kraters, van modder en rat

en dan de brand in de kelen,

de brand in de ogen:

het mosterdgas

geloof me, een held die houdt het

bij brieven, die schrijft de keizer aan

en een oproep zal hij verscheuren

en dan de staak, de paal, het peloton

op een rij dat richt op het hart: daar

staan de helden, als toortsen, ja

zij bezweken maar zwijmelden niet

over dappere moorden: zij schreven

hun woorden van protest,

zij weigerden en van hun weigering rest

geen spelden van klaprozen, geen velden

van leuze en leugen: alleen de balk

van de maarschalk - alleen dit geheugen:

zij bezweken om de dwaasheid te bezweren

zij stonden voor de vuurkracht van geweren

als bloedende toortsen in de nacht

Staf De Wilde