DIJKBREUK

Wanneer een woord een flard wordt,
kraait de haan

de eeltvoet zonder schoeisel
verzacht in de handen van de verpleegster,

wanneer de stof de geest omzeilt,
strandt het lijf op de klip,
dijkbreuk zet de zinnen onder water,

de stem vindt geen woorden,
de blik geen thuisland
en handen zijn zonder tederheden,

tussen huis en modder
is geen onderscheid.


(1965)
Fernand Florizoone