Terugblik



even alleen
tussen film
en gedicht

worden sporen zichtbaar
onder afgeblazen stof
van beroerde tijden

ongekunsteld
de werkelijkheid
in vertaalde jaren

van niet ingeschatte
realiteit in diep
begraven woorden

even alleen
tussen film
en gedicht

valt de schaduw
van het glas
op onbedrukte bladen

om toekomst
te verhalen
die wonden vervaagt

zodat herinnering
aan voorbije tijden
zich onder het stof

van oude letters
kan begraven
ver van het licht

even alleen
tussen film
en gedicht

©2011 Monique Verplancke