DE TIJD HANGT IN EEN SCHOOLBEL


De tijd hangt in een schoolbel,
rinkelt knapen in een rij,
de boeken: aardse wijsheid in gewichten
en cijfers: tellers van oneindigheid,
voor dromers wast een wingerd rond een stelling algebra
en de meester die nog veel meer weet.

De schoolbel is een pijplijn tijd
van trage uren,
binnen de muren ontleding van de mens,
de aarde van pool tot pool geprojekteerd,
op de dakgoot zit een mus
terwijl de meester nog veel meer weet.

De laatste schoolbel slaat een wereld open
over ijzererts en koninkrijken,
langs de zandweg blauwt een braambes,
in haar bitterheidje zoeter dan een cijfer
smaakt spijt braam en doorn de vrijheid door
wat de wijze meester ook wel weet.

Fernand Florizoone
(NE.ON nr 6 - 1966)