Poëzieprijs Gedichtendag 2011 bibliotheek Laken (zie vorig bericht).



nachtzijde (verloren eldorado)


zo zeker als zij was
dat het voor eeuwig
en voor altijd zo zou
blijven duren, die zinnelijk
passioneel ontkiemde zaden,
totdat het herfstig werd en
uren steeds maar langer leken
als rafelende draden,

daar waar zij zingend
door de zomers van
hun liefde zoefde,
zo zat ze nu van
langsom meer alleen
in haar fauteuil geploft,
de webben van hun
passie geeneens meer
afgestoft, achter de
ijsberijpte ramen
en onder dikke lagen
sneeuw bedolven,
de scherven van hun
illuster leven samen,
in stille winterdood
gestorven


Tine Hertmans