jouw beeltenis


hoe krijg ik het gezegd:
ik wrijf mijn woorden
aan je beeld om ze
glanzend te polijsten:
je huid is niet van steen

en toch als je door te spreken
woorden kan bevuilen
dan worden ze toch mooier
als het over jouw schoonheid gaat

zal ik gewagen van je wangen
hoe dit opbolden van je glimlach
zal ik het natekenen: jouw schaduwbeeld
toen het in een deurlijst stond
met achter jou zonlicht op het water

hoe zal ik mijn woorden slijpen
wanneer ze alleen aan zachtheid
raken: je borsten die als vruchten
lagen in een feestelijk mandje

dit spreken moet een bijna zwijgen
zijn zoals een adem op glas beslaat
ik kan mijn oog niet scherper krijgen
wanneer je beeltenis voor me staat

Staf De Wilde