GESCHREVEN LUCHT
De boekenbeurs kreeg meer dan 175.000 bezoekers
over de vloer. Bijna driekwart van de standhouders noteerde een stijging of een
status-quo van de omzet. Tot zover de droge officiële berichtgeving.
Onmiddellijk
sprong het hart van de boekenliefhebber – die ongetwijfeld ergens in mij huist
- op van vreugde. Jawel, u leest het goed, ik hou intens veel van boeken en dit
van toen ik nog een tandeloze welp was. Als kitten sleurde ik vanuit de kleine
lokale bibliotheek wekelijks talloze avontuurlijke jongensboeken naar mijn hol.
Ik was geen kijkbuiskind maar stortte me elke avond likkebaardend op één van mijn
literaire prooien. Ik vertrok samen met De
Rode Ridder op kruistocht. Ik reed zij aan zij op mijn appaloosa met Arendsoog door de schitterende
landschappen van het Wilde Westen de zonsondergang tegemoet.
Later
verdwenen mijn jeugdhelden één voor één uit beeld en werd hun plaats ingenomen
door de meer volwassen literatuuur. Eerste opstoten van puberale hormonen en
kalverliefdes : ik had er al over gelezen vooraleer ze mij in het echte leven
overkwamen. Beetje bij beetje sprokkelde ik zo mijn eerste levenswijsheden bij
elkaar. Ik had wel één groot probleem, de hoop interessante boeken zwol aan
terwijl de tijd die ik er kon aan besteden slonk. Ik ben het dan ook volmondig
eens met Schopenhauer : het zou mooi zijn
boeken te kopen als we de tijd om ze te lezen erbij konden kopen.
Vergeef
me deze kleine zijsprong vol zoete reminiscenties. Laat ons terugkeren naar de
boekenbeurs met zijn miljoenen papieren dragers. Het is een vreemd pakhuis waar
een diamantje uit de wereldliteratuur schouder aan schouder ligt met een
blikken stationsromannetje. Waar goddelijke dichtregels het schap moeten delen
met karamellenverzen. Waar het filosofische oeuvre van Nietzsche wordt
overschaduwd door boeken vol esoterische onzin.
De
doorsnee bezoeker aan de boekenbeurs komt echter niet om te proeven van
hoogstaande vergeelde wereldliteratuur. Hij struint enkel langs de standjes om
een glimp op te vangen van de bekende koppen die door de uitgeverijen prominent
in de etalage worden gezet in de hoop een bestseller beet te hebben. De toppers
qua boekenverkoop bevestigen moeiteloos dit vermoeden. De best verkochte boeken
zijn steevast SOS Piet, de
culinaire escapades van Piet Huysentruyt
of de laatste pennenvrucht van Pieter Aspe. Hiervan word ik persoonlijk niet
echt vrolijk. Ik wil absoluut geen steen werpen naar iemand die zich deze
boeken aanschaft maar ik heb wel iets tegen de wildgroei van boeken geschreven
door mensen die eigenlijk niets te vertellen hebben. Autobiografieën van
sporters met een dure hobby, zangers wiens carrière in het slop zit of ander
tv-vulsel gedijen als zwammen op een vochtige ondergrond. De hamvraag is
eigenlijk niet wie koopt die boeken maar wie schrijft die boeken. De meeste van
die mensen lispelen en stotteren in een verhakkeld taaltje dat eerder een
genetische afwijking dan een behoorlijk schrijftalent laat vermoeden.
Moeten
we die boeken dan aan de natuur teruggeven door ze opnieuw te vermalen tot
bruikbare pulp ? Neen uiteraard niet. U hoeft het boek niet onmiddellijk door
de papierversnipperaar te halen vooraleer te hebben nagegaan of het boek geen
andere functies kan vervullen. Hebt u echt geen idee wat u er zoal kunt mee
doen dan geef ik graag volgende tips : sommige boeken zijn fotogeniek – laat u
fotograferen voor uw uitpuilende bibliotheekkast en ze verlenen u meteen het
aura een onverbiddelijke wijsgeer te
zijn. Andere boeken zijn dan weer zeer geschikt als na winkelsluitingstijd de
kattenbakvulling onverhoopt op mocht zijn. Andere kan u met de rug naar boven en in spreidstand op de
vloer van de kinderkamer zetten als tunnel voor speelgoedautootjes. Tot slot
zijn er zelfs die perfect passen in een rugzak om er op een survival trektocht
velletje voor velletje uw gat mee af te vegen. Beste lezer, wanhoop dus niet
bij een zoveelste miskoop, de mogelijkheden om het boek toch nog nuttig te
kunnen gebruiken zijn immers legio.
Gunnar Callebaut
Geen opmerkingen:
Een reactie posten