Eindredactie: Thierry Deleu
Redactie: Eddy Bonte, Hugo Brutin, Georges de Courmayeur, Francis Cromphout, Jenny Dejager, Peter Deleu, Marleen De Smet, Joris Dewolf, Fernand Florizoone, Guy van Hoof, Joris Iven, Paul van Leeuwenkamp, Monika Macken, Ruud Poppelaars, Hannie Rouweler, Inge de Schuyter, Inge Vancauwenberghe, Jan Van Loy, Dirk Vekemans

Stichtingsdatum: 1 februari 2007


"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"

"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.

9 juli 2012


GESCHREVEN LUCHT

De boekenbeurs kreeg meer dan 175.000 bezoekers over de vloer. Bijna driekwart van de standhouders noteerde een stijging of een status-quo van de omzet. Tot zover de droge officiële berichtgeving.
Onmiddellijk sprong het hart van de boekenliefhebber – die ongetwijfeld ergens in mij huist - op van vreugde. Jawel, u leest het goed, ik hou intens veel van boeken en dit van toen ik nog een tandeloze welp was. Als kitten sleurde ik vanuit de kleine lokale bibliotheek wekelijks talloze avontuurlijke jongensboeken naar mijn hol. Ik was geen kijkbuiskind maar stortte me elke avond likkebaardend op één van mijn literaire prooien. Ik vertrok samen met De Rode Ridder op kruistocht. Ik reed zij aan zij op mijn appaloosa met Arendsoog door de schitterende landschappen van het Wilde Westen de zonsondergang tegemoet.
Later verdwenen mijn jeugdhelden één voor één uit beeld en werd hun plaats ingenomen door de meer volwassen literatuuur. Eerste opstoten van puberale hormonen en kalverliefdes : ik had er al over gelezen vooraleer ze mij in het echte leven overkwamen. Beetje bij beetje sprokkelde ik zo mijn eerste levenswijsheden bij elkaar. Ik had wel één groot probleem, de hoop interessante boeken zwol aan terwijl de tijd die ik er kon aan besteden slonk. Ik ben het dan ook volmondig eens met Schopenhauer : het zou mooi zijn boeken te kopen als we de tijd om ze te lezen erbij konden kopen.
Vergeef me deze kleine zijsprong vol zoete reminiscenties. Laat ons terugkeren naar de boekenbeurs met zijn miljoenen papieren dragers. Het is een vreemd pakhuis waar een diamantje uit de wereldliteratuur schouder aan schouder ligt met een blikken stationsromannetje. Waar goddelijke dichtregels het schap moeten delen met karamellenverzen. Waar het filosofische oeuvre van Nietzsche wordt overschaduwd door boeken vol esoterische onzin.
De doorsnee bezoeker aan de boekenbeurs komt echter niet om te proeven van hoogstaande vergeelde wereldliteratuur. Hij struint enkel langs de standjes om een glimp op te vangen van de bekende koppen die door de uitgeverijen prominent in de etalage worden gezet in de hoop een bestseller beet te hebben. De toppers qua boekenverkoop bevestigen moeiteloos dit vermoeden. De best verkochte boeken zijn steevast SOS Piet, de culinaire  escapades van Piet Huysentruyt of de laatste pennenvrucht van Pieter Aspe. Hiervan word ik persoonlijk niet echt vrolijk. Ik wil absoluut geen steen werpen naar iemand die zich deze boeken aanschaft maar ik heb wel iets tegen de wildgroei van boeken geschreven door mensen die eigenlijk niets te vertellen hebben. Autobiografieën van sporters met een dure hobby, zangers wiens carrière in het slop zit of ander tv-vulsel gedijen als zwammen op een vochtige ondergrond. De hamvraag is eigenlijk niet wie koopt die boeken maar wie schrijft die boeken. De meeste van die mensen lispelen en stotteren in een verhakkeld taaltje dat eerder een genetische afwijking dan een behoorlijk schrijftalent laat vermoeden.
Moeten we die boeken dan aan de natuur teruggeven door ze opnieuw te vermalen tot bruikbare pulp ? Neen uiteraard niet. U hoeft het boek niet onmiddellijk door de papierversnipperaar te halen vooraleer te hebben nagegaan of het boek geen andere functies kan vervullen. Hebt u echt geen idee wat u er zoal kunt mee doen dan geef ik graag volgende tips : sommige boeken zijn fotogeniek – laat u fotograferen voor uw uitpuilende bibliotheekkast en ze verlenen u meteen het aura een onverbiddelijke  wijsgeer te zijn. Andere boeken zijn dan weer zeer geschikt als na winkelsluitingstijd de kattenbakvulling onverhoopt op mocht zijn. Andere kan u  met de rug naar boven en in spreidstand op de vloer van de kinderkamer zetten als tunnel voor speelgoedautootjes. Tot slot zijn er zelfs die perfect passen in een rugzak om er op een survival trektocht velletje voor velletje uw gat mee af te vegen. Beste lezer, wanhoop dus niet bij een zoveelste miskoop, de mogelijkheden om het boek toch nog nuttig te kunnen gebruiken zijn immers legio.

Gunnar Callebaut


Geen opmerkingen: