schilderij Back to
back van
D-day
straks de ommekeer,
het taxeren,
zonder afweren noch
ontkomen
de traagheid van de
dag
die oordeelt dat ze
de langste is
reeds priemt door
rugholtes
een langgerekte 0 op
spits gedreven
pijnpunten en binnen
heupen geselen
disharmonie en
melancholie
in symmetrie de
stilstand van begin
waar geen eind komt
aan het vaag
krakende kristal wit
lichtend
uit blauwe
waas
je hoort het breken,
denkt de dwaas
je hoort niets, zeg
ik, niets meer
dan met verstomming
geslagen
schotsijs boven rood
geritsel
van hoogbenige
rozen, ze steken
de kop op als
barricades, straks
knetteren de doornen
© Marleen De
Smet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten