Eén woord
         voor Raf Sonneville 

Zacht zalvend woorden wisselen
op zijn hoede voor wonden
en woede van onbegrepen
klemtonen - woorden wekken

soms ergernis bij gemis 
aan tact - hij ademt rust maar
kookt vanbinnen om foute
zinnen en harde woorden.

Aangesprokene wikt niet
altijd zijn woorden valse
akkoorden breken sfeer
vooraleer inzicht de harten

heeft verlicht. Hij blijft kalm niet
één walm van ongenoegen
man van één woord duizend en
één sierlijke gebaren.

Thierry Deleu