onze vader die in de hemel zijt
droom eens met me mee, vader,
over samenkomen na de dood:
leen ik u mijn schouder,
komt u slapen op mijn schoot?
dit moet toch de hemel zijn:
onze handen op een keukentafel
eenvoudig brood en klare wijn
of een laken in de schaduw buiten
onder de zwier van populieren
onze woordenvloed is niet te stuiten
en een leeuwerik mag tierelieren
alleen maar woorden, vader,
gewogen en bedacht
zoals we wel eens deden, vader,
toen we neerzaten in de nacht
geen woede en geen vrees
zo droom ik, droom ik, vader,
met uw sporen in mijn vlees
alleen maar praten, vredig aan
zo droom ik, droom ik, vader,
en echt geen reden om te vrezen
neen, niet enige reden om te slaan
Staf De Wilde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten