PLEIDOOI VOOR EERLIJKHEID EN KWALITEIT
Beste lezer,
Dichter en/of vertaler,
We leven in een nieuwe en andere tijd voor wat betreft de poëzie, publicatiemogelijkheden in tijdschriften, publicaties bij gewone uitgevers. Ook voor de kleinere uitgevers.
Uit het literaire veld, zowel in Vlaanderen (België bestaat nog altijd. Vandaag viert het land zijn Nationale Feestdag. De koning heeft een scherpzinnige toespraak gehouden) als Nederland, zijn “allerlei geluiden” en is “allerlei gemopper en gemompel” niet van de lucht.
Dichters klagen over minder publicatiemogelijkheden (bij hun eigen uitgever, waar ze jarenlang in het fonds zitten/zaten). Zij klagen over het feit dat ze minder betaalde opdrachten en optredens krijgen. Gelukkig zijn er nog een paar potjes. Die worden aanzienlijk kleiner, jaarlijks, vanwege de crisis (economische crisis, besparingen, belastingverhogingen).
Het wordt voelbaar. Dat zal in de nabije toekomst niet veel beter worden.
Grote uitgevers, die ook goed verkopende boeken en thrillers in hun fonds hebben (buitenlandse thrillers, waarvoor soms forse vertaalrechten betaald moeten worden, maar toch goed verkopen als bestsellers - kijk maar bij Bruna, treinstations kiosks, boekwinkels van Standaard: hoge stapels), zijn nog best in staat jaarlijks enkele poëziebundels uit te geven naar het schijnt. Maar toch steeds minder.
Het houdt in, dat we nog meer moeten opletten, waar beschikbare financiële middelen voor publicaties en producties van bundels ter beschikking worden gesteld.
Deze verantwoordelijkheden liggen bij besturen, raden, beleidsadviseurs van literaire instellingen. Ook bij de sponsors.
Nu moet mij van het hart: ik kom soms vreemde en onbegrijpelijke zaken tegen, die niet bepaald democratisch en/of doorzichtig zijn.
Opvallend is recentelijk, dat een Nederlandse gesubsidieerde literaire website De Contrabas - die wellicht veel “clicks/bezoekers” heeft, maar waaraan steeds minder dichters meedoen, cfr. de reactie-button (steeds hetzelfde volk, op één hand te tellen, soms twéé) de literaire waarden en een zekere mate van openheid van relevante informatie dwarsboomt en vergrendelt (blijkbaar naar eigen inzichten).
Vanuit Belgisch Limburg heb ik gisteren en vandaag kunnen vaststellen dat zinvolle reacties op een artikel/interview op deze website, in het kader van de jaarlijkse Turingprijs, door de webmaster eigenhandig zijn verwijderd. Deze praktijken hebben zich al diverse keren voorgedaan, in het verleden, volgens verschillende bronnen.
Op deze site staat dat je uitsluitend op naam of pseudoniem mag reageren. Dat is gebeurd. Ik heb dit zelf gelezen.
De reacties die op tien stonden, zijn nu op vijf blijven steken, waarbij de webmaster, de heer Breukers, blijkbaar het laatste woord heeft en daarmee elke nieuwe input afblokt.
Vinden wij zoiets normaal? Neen!
Wat kunnen we doen met een website, die jaarlijks naar het schijnt 18.000 € subsidie krijgt, de eigen uitgegeven dichtbundels frontaal op de website plaatst. Is dat geen belangenverstrengeling? Gesponsord, enkel omdat het zgn literaire nieuwsberichten zijn (ik lees dezelfde berichten vaak ook op andere websites die inhoudelijk veel beter in elkaar steken) en verder geen enkele andere functie hebben.
Is een niet gesponsorde website, die veel meer omvat en breder wordt gedragen in Nederland als in Vlaanderen (leuke commissie erbij!) niet veel zinvoller?
Anyway: voor dit bedrag kunnen x aantal bundels gesponsord worden, jaarlijks. Daar hebben dichters zelf nog iets aan. Want er zijn genoeg waardevolle poëziemanuscripten, die publicabel zijn.
Blijkens onderzoek is er nog altijd vraag naar gedrukte boeken.
Ik ben zelf e-publisher, kleinschalig, en heb enkele jaren als commercieel medewerker gewerkt bij nieuwe media, nieuwste ontwikkelingen en research (een universiteit in Nederland bv.), maar ik relativeer een en ander daardoor. Digitale kranten? Prima! Digitale literaire tijdschriften? Prima!
Maar iets wat je lekker op je gemakje, op elk moment zelf te bepalen en waar ook, kunt lezen:
een gedrukt boek of gedichtenbundel is je beste vriend (vriendin).
Ook als je op vakantie bent, in het vliegtuig zit, op de bus naar Kaapstad, in een bootje in de jungle.
Ik hoop dus op een eerlijkere verdeling van “de welvaart” en werkelijke kansen voor (ook nieuwe) dichters.
Poetry for all!
Hannie Rouweler
Geen opmerkingen:
Een reactie posten