Moedeloos

Ik hink tussen water en wind

een ezel tussen twee oppers hooi

met zijn gat op een hekel

hoor hoe mooi fluitende vogels

mij buiten roepen, suilend

in mijn luie sofa usueel

balanceer functioneer ik

tussen beide gedachten

een held met de mond, maanziek

voor de een wups en wuft voor

de ander, mijn wereld staat als

een blok stagneert een zoutpilaar

exact dezelfde tijd als een

uur geleden, ik verzink verdrink

in een zee van vaagheid waar ook

de duivel niet uitgeraakt.

Thierry Deleu