meestergast in knopen

tel de dagen niet, de jaren,

we kwamen als kometen

samen, onze staarten verward

van meer dan vlees hebben we

het vlees onthouden, als blinde

spoorzoekers komen we thuis

het duurt al jaren zoals zuiver

water aan keien schuurt,

we zien de lijnen, de lagen

van vroegere tijden toen we

als vreemde honden vochten

om terrein, een schijn van

staan op eigen strepen

weken dat we nauwelijks

spraken en het bed niet

breed genoeg kon zijn

tel de jaren niet, de dagen

als een toren opgestapeld:

we hebben veel verloren,

streken en wilde haren

en door wie werd er ooit

gekozen tenzij een blindelings

toeval de avond dat we gelijk

kometen raasden, onze staarten

als door een touwslager, een meester-

gast in knopen met elkaar verward

Staf De Wilde