Vijfsterrengeest
Weet je, een gedachte is qua gewicht
gelijk aan de ziel, lieve schat: ze wegen
niets. Net als het denken in dit gedicht
lucht is, waarin ik me laaf aan de zegen
van jouw rondingen en zeer gaarne zwicht
voor de verleiding om mijn witte regen
te plengen: een offer als zoete plicht
jegens de loden lichtheid van het lege.
Een vrouw aldus bestoken met dit zaad
is gelukkig, gelukkiger dan goden
ooit zijn, het behoedt haar voor alle kwaad
ze wordt bezongen in wel duizend oden
haar portret borduurt men op goudbrokaat
en ons vrolijk gelach wekt zelfs de doden
Kees Godefrooij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten